Mitsubishi Lancer Sportback strzał w dziesiątkę - wywiad z Tomaszem Sikorą

Tomasz Sikora - pewny, regularny - prawdziwa gwiazda biathlonowego świata. Uhonorowany „Oscarem” w tej dyscyplinie. Oddaje kilkanaście tysięcy strzałów rocznie. Jak na medalistę olimpijskiego i Mistrza Świata przystało, prawie wszystkie z nich trafiają prosto w cel. Podobnie jego najnowszy Mitsubishi Lancer Sportback – niczym pocisk pewnie i efektownie pędzi do celu podróży. W ekskluzywnym wywiadzie biathlonista Tomasz Sikora opowiada o swojej pasji do motoryzacji i sportu.




Jak to się stało, że został Pan właścicielem kolejnego już samochodu Mitsubishi? Przypominamy, że pierwszy był Outlander, teraz przesiadł się Pan do Lancera Sportback.

Po Outlanderze szukaliśmy z żoną innego samochodu, mniejszego i bardziej sportowego i wybraliśmy Lancera Sportback. Dużo jeździmy wspólnie, z tyłu miejsce zajmują nasze dzieci, które potrzebują dla siebie sporo przestrzeni, zatem to dosyć ważny parametr z mojego punktu widzenia. Poza tym bardzo dobrze jeździło się nam Outlanderem, nigdy nas nie zawiódł dlatego zostaliśmy przy solidnym Mitsubishi. Również naszym znajomym Lancer przypadł do gustu.
 
Jak podróżuje się tym autem? Co odczuwa zawodowy sportowiec za kierownicą Sportbacka?
 
Spokój. Po prostu wsiadasz i jedziesz przed siebie... Tunelowe zegary świecą nocą przyjemną czerwienią. Kształty deski są czytelne i funkcjonalne. Kierownica w sam raz - nie za duża, nie za mała i wygodne fotele. Na drodze? Podoba mi się sportowe zawieszenie - uwielbia zakręty - łagodne, ostre, pod górkę i z górki. Połyka je jeden, za drugim - bez nerwowego zarzucania i bujania. Lekko, stabilnie, jakby robił to już tysiące razy. Biegi wchodzą precyzyjnie, z przyjemnym "klikiem". Silnik 1.8 i jego dynamiczne 143 KM dobrze pasują do stylu Sportbacka. No i ten rasowy dźwięk przy wkręcaniu na obroty… Proszę wybaczyć, ale to pytanie będzie z kategorii „blondynka pyta”… Dlaczego właśnie wersja Sportback a nie Sedan? My mielibyśmy problem z decyzją - co takiego przeważyło na korzyść pierwszego modelu?

Spektakularny wygląd osłony chłodnicy - mi przypomina on pysk rekina, ale wiem , że był zainspirowany myśliwcem odrzutowym no i ten dynamiczny kształt spoilera na dachu - moim zdaniem te rzeczy doskonale ze sobą współgrają i to dzięki nim Sportback robi wrażenie. Zresztą wystarczy powiedzieć głośno „Lancer Sportback” - nazwa idealnie oddaje charakter auta, ma w sobie to coś, coś niezwykłego, ładunek energii, coś czego tysiące nas otaczających samochodów stawia w cieniu. Nie bez znaczenia są też walory użytkowe... Bagażnik - regulowana wysokość podłogi plus dziecinnie prosty system składania tylnych siedzeń. Jedno pociągnięcie za "spust" na ścianie kufra, a kanapa składa się i powiększa jego pojemność – nic prostszego!




Lancer Sportback - do którego z atrybutów biathlonisty - narty czy karabin - ten samochód pasuje najbardziej?

Myślę że bardziej do karabinu - Lancer wygląda jakby składał się do strzału i za chwilę miał wypalić niczym pocisk… Bojowy styl karoserii napina muskuły, czai się do ataku. Sportback emanuje siłą tak samo jak biegacz, który znajduje się w czołówce maratonu a na świat "patrzy" przez przymrużone reflektory jakby celował… i nigdy nie pudłował - jak w biathlonie - zawsze dziesiątka! (śmiech :))




Jeśli już jesteśmy przy sporcie - mamy teraz lato. Jak wygląda dzień biathlonisty kiedy nie ma śniegu?

Sami widzicie jak wygląda… (śmiech :)) cały dzień próbowaliście się dodzwonić i nie można…
 
Ale udało się na szczęście… :)
 
Też się cieszę, rozmowa to przyjemna odskocznia od zajęć… Czas przygotowań jest bardziej wymagający od okresu startowego dlatego, że treningi są długie i ciężkie, my mówimy - im ciężej latem tym lżej zimą. Mój kolejny cel to Duszniki Zdrój, gdzie pod koniec czerwca zaczynam zgrupowanie kadry.




Ciężki kawałek chleba… Co takiego jest w biathlonie, że warto mu aż tak się poświęcić - w 100 procentach a może i mocniej?

Przede wszystkim to, że jest połączeniem dwóch konkurencji, które teoretycznie wzajemnie wykluczają się. A to ogromne wyzwanie, by jak najlepiej wykonać dwie rzeczy będące nie do pogodzenia ze sobą, czyli wyczerpujące bieganie i precyzyjne strzelanie. A poza tym, wychodzę z założenia, że sport daje najwięcej satysfakcji w tych dyscyplinach, gdzie jest największy wysiłek. Im więcej włożę go w to, co robię, tym większa jest nagroda. Oczywiście nie zawsze praca ma przełożenie na sukces, ale jeśli już wszystko się uda, to ta radość jest olbrzymia.
 
Jest Pan świetnym sportowcem i strzelcem a do tego trzeba wytrwałości, opanowania, pewnej ręki i nieomylnego oka. Czy takie atuty przydają się za kierownicą? Jak ocenia Pan siebie w roli kierowcy?




Pewnie tak, ale nikt nie może za kierownicą czuć się zbyt pewnie ponieważ na drodze czeka zbyt wiele nieprzewidywalnych zdarzeń więc zawsze trzeba być skoncentrowanym. Jakim jestem kierowcą? Cóż, to nie jest łatwe pytanie. Wydaje mi się, że większość ludzi powie, że są dobrymi kierowcami. Ja myślę, że mieszczę się w średniej.




Czy interesuje się Pan sportami samochodowymi? Może Tomasza Sikorę w przyszłości jak niegdyś narciarza Luc’a Alphand’a zobaczymy za kierownicą rajdówki?

Pamiętam, czego dokonał Luc w rajdzie Dakar - to pasjonująca walka i piękne zawody. A jak ja widziałbym się w takiej roli? Oczywiście moje umiejętności w prowadzeniu auta znacznie odbiegają od możliwości Luc’a. Nie sądzę abym umiał wystartować w jakimś rajdzie czy wyścigu. Ale szczerze mówiąc, bardzo chciałbym przejechać się z zawodowym kierowcą prawdziwą rajdówką, np Lancerem Evolution. Tak, dla samej przyjemności, adrenaliny…
 
Jakie samochody Pan lubi? Czy marzeniem jest mocna sportowa maszyna, czy też cos zupełnie innego?




Lubię bardzo różne samochody. Od typowo sportowych poprzez SUV-y do prawdziwych terenówek. Więc nie mam jakiegoś ulubionego segmentu.

Hmm… Jakby nie patrzeć Mitsubishi spełni każdą Pańską zachciankę… Może następne będzie megaszybkie Evo lub legendarne Pajero?
 
To się nazywa nakłanianie do grzechu, ale nie mówię „nie” :)




Czego życzy się biathloniście? Sukcesów i ustrzelenia samych dziesiątek, czy spokoju i odpoczynku?

Na najbliższe miesiące, jednak odpoczynku.

Tak więc odpoczynku! Dziękujemy za rozmowę!